Watching the dark

Watching the dark my spirit rose in flood
On that most dearest Prelude of my delight.
The low-lying mist lifted its hood,
The October stars showed nobly in clear night.

When I return, and to real music-making,
And play that Prelude, how will it happen then?
Shall I feel as I felt, a sentry hardly waking,
With a dull sense of No Man’s Land again?

(written in English)

---

DE DUISTERNIS GADESLAAND

De duisternis gadeslaand, trad mijn geestdrift buiten haar oevers
Op die allerdierbaarste Prelude van mijn verrukking.
De laaghangende mist lichtte haar sluier op.
De oktobersterren schitterden statig in de heldere nacht.

Wanneer ik terugkeer, naar het echte musiceren,
En die Prelude speel, wat staat er dan te gebeuren?
Zal ik me voelen zoals ik me voelde, een wacht die nauwelijks waakt,
Met opnieuw een dof gevoel van niemandsland?

(Dutch translation)